|
Jeste?my prywatnym wydawnictwem, dzia?aj?cym na rynku od maja 1991 roku.
Tematyka wydawanych przez nas publikacji obejmuje ró?ne dziedziny nauk humanistycznych — histori?, histori? sztuki, histori? literatury, genealogi?, biografistyk? i archiwistyk?.
Wysokie standardy merytoryczne i formalne zyska?y uznanie w postaci kilkunastu nagród, wyró?nie? i nominacji przyznanych ksi??kom i autorom naszego wydawnictwa, m.in. Klio, Nagroda im. A. Heymowskiego, Nagroda im. prof. Jerzego Skowronka, nominacja do Podporiusza 2003. Ostatnio (2 XII 2009 r.) laureatem Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej zosta? prof. Jerzy Strzelczyk za ksi??k? " Pióro w w?t?ych d?oniach".
Przygotowywane przez nas publikacje to zarówno nasze w?asne inicjatywy wydawnicze, jak i prace zamówione przez naszych klientów. Zastosowanie najnowocze?niejszych technologii komputerowych pozwala nam na przygotowywanie ich w postaci drukowanej, elektronicznej (dost?pnej w internecie i na no?nikach) oraz w druku na ?yczenie, i zapewnia w?a?ciwy poziom techniczny.
Dotychczas opublikowali?my ponad siedemset tytu?ów (w?ród nich „Sztuka perska” Zdzis?awa ?ygulskiego jun., „No?niki pami?ci historycznej” Marcina Kuli, „Aleje czarów” Juliusza Wiktora Gomulickiego, „Malarstwo gotyckie w Polsce”, „Architektura roma?ska w Polsce” Zygmunta ?wiechowskiego), wydajemy tak?e sami b?d? we wspó?pracy z innymi instytucjami (m.in. Instytut Bada? Interdyscyplinarnych Artes Liberales UW (d. OBTA), Archiwum Pa?stwowe m.st. Warszawy, Instytut Historyczny UW, Instytut Sztuki PAN, Instytut Historii PAN, Archiwum G?ówne Akt Dawnych) kilka publikacji periodycznych (miesi?czników, kwartalników i roczników, np. „Przegl?d Historyczny”, „Dzieje Najnowsze”, „Kronika Warszawy”, „Studia ?ród?oznawcze”). Ponadto na zlecenie innych wydawców i instytucji opublikowali?my kilkadziesi?t pozycji ksi??kowych i wiele numerów czasopism. Mamy równie? wieloletnie do?wiadczenia w przygotowaniu do druku kolorowych magazynów.
Od 1993 roku nasze wybrane projekty wydawnicze s? wspó?finansowane przez Komitet Bada? Naukowych, obecnie Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wy?szego.
Wydawnictwo DiG jest cz?onkiem Polskiej Izby Ksi??ki. |
|
Zasady dotycz?ce przypisów stosowane w Wydawnictwie DiG (Informacje dla autorów i redaktorów naukowych)
1. Przypisy bibliograficzne powinny zawiera? nast?puj?ce elementy:
- inicja? imienia i nazwisko autora,
- po przecinku tytu? publikacji zaznaczony kursyw? (w przypadku materia?ów niepublikowanych tytu? ten powinien by? prosto, bez cudzys?owu; to samo dotyczy materia?ów znajduj?cych si? w archiwach)
- po przecinku miejsce i rok wydania.
Np. H. Chamerska, Drobna szlachta w Królestwie Polskim (1832–1864), Warszawa 1974.
2. Je?eli powo?ywana publikacja zawarta jest w pracy zbiorowej lub serii czy te? czasopi?mie, zapis powinien by? nast?puj?cy:
- inicja? imienia i nazwisko autora,
- po przecinku tytu? publikacji zaznaczony kursyw?,
- po przecinku w:, a nast?pnie tytu? publikacji zbiorowej zaznaczony kursyw?,
- po przecinku pod red. i inicja? imienia oraz nazwisko redaktora tomu,
- po przecinku ewentualnie numer tomu,
- po przecinku miejsce i rok wydania
Np. J. Strzelczyk, Odczuwanie przyrody we wcze?niejszym ?redniowieczu, w: Cz?owiek i przyroda w ?redniowieczu i we wczesnym okresie nowo?ytnym, pod red. W. Iwa?czaka i K. Brachy, Warszawa 2000.
lub te? w przypadku serii lub albo czasopisma:
- inicja? imienia i nazwisko autora,
- po przecinku tytu? publikacji zaznaczony kursyw?,
- po przecinku (bez w:) nazwa serii (du?ymi literami bez cudzys?owu) lub czasopisma (du?ymi literami w cudzys?owie),
- po przecinku numer rocznika i rok wydania (w przypadku serii) lub rok wydania i po przecinku numer b?d? zeszyt, a nast?pnie data dzienna (w przypadku czasopisma).
Np. J. Maciejewski, Rasa i principium. O przemianach formu?y Polski i Polaka w XIX i XX w.,
„Odra” 1989, nr 1.
3. Je?eli w tek?cie g?ównym zamieszczony jest cytat, konieczne jest dodanie w przypisie po odpowiednim zapisie bibliograficznym po przecinku s. i numeru strony lub stron.
4. W razie powo?ywania si? na materia?y archiwalne przypisy bibliograficzne powinny zawiera? nast?puj?ce elementy:
- tytu? dokumentu (pisany prosto),
- po przecinku archiwum, w którym przechowywany jest dokument,
- po przecinku nazw? zespo?u lub kolekcji, które zawieraj? powo?ywany dokument,
- po przecinku sygnatur? dokumentu,
- po przecinku k. i numer karty lub s. i numer strony.
Np. Poselstwo RP w Sofii do MSZ, 7 III 1938 r., Archiwum Akt Nowych, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, sygn. 11738, k. 122 — to jest zapis od szczegó?u do ogó?u.
Mo?emy te? zastosowa? zapis odwrotny, tzn. rozpocz?? od nazwy archiwum, nast?pnie poda? nazw? zespo?u, a na koniec dokumentu (od ogó?u do szczegó?u).
Np. Archiwum Akt Nowych, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Poselstwo RP w Sofii do MSZ, 7 III 1938 r., sygn. 11738, k. 122.
Wa?ne jest, by w ca?ej pracy by? stosowany jednolity zapis.
5. W przypadku powtarzaj?cych si? w kolejnych przypisach pozycji bibliograficznych stosujemy nast?puj?cy zapis (wa?ne jest, by ten zapis by? konsekwentnie albo ?aci?ski, albo polski):
- ibidem/tam?e — w sytuacji, gdy w kolejnym przypisie wyst?puje ta sama pozycja bibliograficzna, a przypis poprzedzaj?cy zawiera tylko jedn?, w?a?nie t? pozycj?;
- idem/ten?e (tego?), eadem/ta? (tej?e) — w sytuacji, gdy kolejna pozycja bibliograficzna jest tego samego autora/autorki, równie? w ramach tego samego przypisu;
- op. cit./dz. cyt. — po inicjale imienia i nazwisku autora, gdy powtarza si? ta sama pozycja bibliograficzna przywo?ywanego ju? autora, ale pod warunkiem, ?e jest to jedyna jego pozycja przywo?ywana w publikacji; gdy jest ich kilka, przy kolejnych przywo?aniach po inicjale imienia i nazwisku autora stosujemy skrócony tytu? (pierwsze pocz?tkowe wyrazy tytu?u) i trzy kropki, za ka?dym razem tak samo (ju? bez op. cit./dz. cyt.).
6. Je?li w publikacji zosta? przyj?ty spis skrótów bibliograficznych, stosujemy w przypisach zapis zgodny z tymi skrótami. |
